Anna Przybył

Dziś chciałabym napisać o SMUTKU. Odnoszę wrażenie, że wielu z nas zupełnie nie wie, co zrobić z tą emocją. Najczęstszą reakcją jest zatopienie się w niej bez reszty lub szybka ucieczka. Dlaczego o tym piszę?

Zdarza mi się usłyszeć słowa: „Słuchałam Twojej płyty. Jest smutna”. Kropka.

Powiem szczerze. Mam problem, by cokolwiek na nie odpowiedzieć, bo właściwie nie do końca wiem, co one oznaczają. Smutna, czyli zła? Dobra? Niedzisiejsza? Przygnębiająca? A może to próba wyrażenia swojej empatii dla mojej osoby?

Wiem jedno.

Nie chcę, żebyście się smucili! 

Kiedy pisałam piosenki do płyty „Pragnienia” lub interpretowałam je, wnikałam w głąb moich emocji. Bywało trudno i boleśnie, ale ostatecznie ta przeprawa była dla mnie cenna i pomocna. Pozwoliła mi oczyścić się z nadmiaru myśli i wyciągnąć wnioski.

Zapewne są tutaj miłośnicy długich, górskich wędrówek albo jakichkolwiek innych aktywności, które powodują, że pot spływa po plecach, a czasami może nawet łza po policzku? Zwykle nie robi się tego z masochistycznych pobudek, lecz dla drogi, która prowadzi w piękniejsze miejsce.

Oglądając sentymentalny film możemy płakać wraz z głównym bohaterem i to też jest piękne- świadczy o naszej empatii, więcej jednak z niego wyniesiemy, gdy dodatkowo wyciągniemy wnioski z historii bohaterów.

Podobnie jest z muzyką. Możemy zobaczyć tylko smutek. Możemy również szeroko otworzyć oczy i dostrzec dużo więcej.

PODSUMOWUJĄC

🍂Zamknięci w swoich względnie bezpiecznych światach, poprzez literaturę, muzykę, czy filmy, mamy okazję przyjrzeć się innym rzeczywistościom. Tylko wskutek próby zrozumienia i pełnego zaangażowania, możemy za ich sprawą prawdziwie się wzbogacić.

🍂 Nie bójmy się emocji, po to jest ich tyle, by każda mogła wybrzmieć. Każda coś komunikuje.

🍂 Żyjemy w szybkim świecie. Nie lubimy za dużo myśleć, analizować lub nie mamy na to czasu. Jeśli jednak nie mamy kiedy analizować, warto też wstrzymać się od pochopnej oceny. 

Dużo zrozumienia i empatii, jeśli dobrnąłeś do końca to bardzo mi miło.